تو که می بافی ، جهان هم همزمان با تو و با حرکت دست خودت برای تو می بافد .اگر یک مشت گندم به آینه دهی؛ آینه هم همزمان با تو و با همان حرکت دست خودت یک مشت گندم به تو می دهد. اگر جلوی آینه برقصی ، آینه هم می رقصد .
وقتی به آینه نگاه میکنی، آینه فقط صورت تو را همانگونه که هست نمایان می کند نه فکرت را . آینه ،فکر تو را نمی شناسد _اگر بخندی آینه می‌خندد و اگر گریان باشی آینه هم می‌گرید . امّا فکر باعث می‌شود که شکل صورتت به عبوسی و غم برود و آینه هم همان را برای تو عیان می کند . اجازه نده فکر تو بر چهره‌ات مؤثر باشد …

بخند تا جهان بر تو بخندد

برقص تا جهان با تو برقصد .

رویت که بخندد ؛ فکرت هم به رقّت می رود و نامت به نیکی…